Kaybetmek

Kazanmak neden bu kadar önemli? Bir yarışmaya katılan, bir müsabakada yer alan bir oyuncunun bir takımın kazanması... Dereceye girmiş olması... Peki kaybedenler, dereceye giremeyenler olmasa neye yarar kazanılması, derece alınması...

Mesela bir futbol maçını düşünün. İki takım çıkıyor taraftar tezahüratlar, sevgi gösterileri bin bir türlü şey. Olurda takım yenilirse bittiler. Küfürler, saldırılar, istifa çağrıları... daha neler neler. Bu ikiyüzlülük değil mi?

Olimpiyatlarda koşucularımız madalya almasalardı yine bu kadar popüler olurlar mıydı? Onlardan bu kadar sık bahsedilir ve ülkemizi en iyi şekilde temsil ettiklerinden bahsedilir miydi?

Birini desteklemek için başarılı olması şart mı? Aslında soruyu yanlış sordum. Başarı galip gelmek, kazanmak demek mi? O sahaya çıkıp mücadele edebilmek, o yarışmada kendini, okulunu, ülkeni temsil ediyor olmak başarı sayılmaz mı? Başarılı olabilmek için kazanmış olmak şart mı?

Bence en büyük sorunlarımızdan biri bu. Çünkü bu düşünceden vazgeçmediğimiz sürece güçlü değilsek bir mücadelenin içinde yer almak istemeyeceğiz ve bu yüzden bir şeyleri denemeyeceğiz. Dereceye giremediği için birilerine destek olmayacağız. Yenildiği için arkadaşlarımızla dalga geçeceğiz... bu liste uzaaaar gider.

Mücadele etmenin önemi, kazanmak için çaba göstermek, kaybetmeyi sindirebilmek... bunlar çok çok önemli duygular. Bir insan kaybettiği zaman "İyi mücadele ettim ama olmadı.", "Tebrik ederim", diyebiliyorsa kaybetmemiştir. Deneyim ve saygı kazanmış demektir. Kazandığı deneyimle daha sonraki başarılarına temel hazırlar. Rakibine ve kendisine duyduğu saygı ile yaptığı işin saygınlığını artırır. Ve en önemlisi kendisine olan güveni artar. Daha hırslı, daha istekli olarak şansını tekrar tekrar dener. Kaybetmek onu yıkmaz. Daha da istekli hale getirir. Eksiklerini gözden geçirir ve bir daha ki sefere daha dikkatli olmasını sağlar. Ama bir insan bunları söyleyemiyorsa asıl o zaman kaybetmiştir. Eksiklerini ve kazandığı deneyimi görmezden gelir, kaybettikleri  için üzülmeye başlar...

Kaybetmeyi bilmiyorsa bir insan denemekten de vazgeçer. Rezil olma korkusu ve başaramama duygusu hakim olur bedene ve asla denemez. Denemediği için de yeteneklerinin farkına varamaz. Bu korkular ile yaşar insan. Hem rezil olmak neyin nesi. Bir şeyi başaramamak rezil olmak değildir. Rezil olmak yüz kızartıcı işler yapmaktır. Başarısızlığı rezillik göstergesi haline getirenler korkaklardır.

Korkmamak, yılmamak, istediklerimizi elde etmek için çabalamak... 

Bence en önemlisi kaybettiğimizde de aslında bir şeyler kazandığımızı bilmek...

Kaybetmenin ve mücadele edebilmenin haklı gururunu yaşamak...